ఫ్రంటెండ్ డెవలపర్ ఎలా అవ్వాలి: How to Become Frontend Developer in Telugu

ఈ డిజిటల్ యుగంలో టెక్నాలజీ రంగం అపూర్వమైన వేగంతో వృద్ధి చెందుతోంది. ఫ్రంటెండ్ డెవలపర్‌గా కెరీర్ ఎంచుకోవడం అనేది సృజనాత్మకత, సాంకేతిక నైపుణ్యం మరియు ఆర్థిక లాభాలను మిళితం చేసే ఒక అద్భుతమైన అవకాశం. ఈ వ్యాసంలో, ఫ్రంటెండ్ డెవలపర్‌గా మారడానికి అవసరమైన పూర్తి సమాచారాన్ని, తెలుగులో, సులభంగా అర్థమయ్యే విధంగా  సహాయపడుతుంది 

ఫ్రంటెండ్ డెవలపర్ అంటే ఎవరు?

ఫ్రంటెండ్ డెవలపర్ అనేది వెబ్‌సైట్ లేదా వెబ్ అప్లికేషన్ యొక్క యూజర్ ఇంటర్‌ఫేస్ (UI)ని రూపొందించే సాఫ్ట్‌వేర్ ఇంజనీర్. యూజర్లు వెబ్‌సైట్‌లో చూసే మరియు ఇంటరాక్ట్ చేసే భాగం ఫ్రంటెండ్‌గా పిలువబడుతుంది. ఇందులో బటన్లు, టెక్స్ట్, ఇమేజ్‌లు, నావిగేషన్ మెనూలు, ఫారమ్‌లు, యానిమేషన్స్ మరియు ఇతర విజువల్ ఎలిమెంట్స్ ఉంటాయి. ఫ్రంటెండ్ డెవలపర్ యొక్క ప్రధాన బాధ్యత యూజర్‌కు ఆకర్షణీయమైన, సమర్థవంతమైన మరియు సౌకర్యవంతమైన అనుభవాన్ని అందించడం.

ఫ్రంటెండ్ డెవలపర్‌లు సాధారణంగా డిజైనర్లు మరియు బ్యాకెండ్ డెవలపర్‌లతో కలిసి పనిచేస్తారు. డిజైనర్లు వెబ్‌సైట్ యొక్క లుక్ అండ్ ఫీల్‌ను రూపొందిస్తే, ఫ్రంటెండ్ డెవలపర్‌లు ఆ డిజైన్‌ను కోడ్‌లోకి అనువదిస్తారు. అదే విధంగా, బ్యాకెండ్ డెవలపర్‌లు సర్వర్-సైడ్ లాజిక్‌ను నిర్వహిస్తే, ఫ్రంటెండ్ డెవలపర్‌లు యూజర్‌తో నేరుగా ఇంటరాక్ట్ అయ్యే భాగాన్ని నిర్మిస్తారు.

ఫ్రంటెండ్ డెవలపర్‌గా కెరీర్ ఎందుకు ఎంచుకోవాలి?

ఫ్రంటెండ్ డెవలప్‌మెంట్ రంగం ఎందుకు ఆకర్షణీయమైనదో ఈ క్రింది కారణాలు వివరిస్తాయి:

అధిక డిమాండ్: డిజిటలైజేషన్ పెరుగుతున్న కొద్దీ, వెబ్‌సైట్‌లు మరియు అప్లికేషన్‌లకు డిమాండ్ ఎప్పటికీ తగ్గదు. స్టార్టప్‌ల నుండి మల్టీనేషనల్ కంపెనీల వరకు అన్ని సంస్థలకు ఫ్రంటెండ్ డెవలపర్‌లు అవసరం.

ఆకర్షణీయ జీతం: భారతదేశంలో ఫ్రంటెండ్ డెవలపర్‌ల జీతం ఫ్రెషర్‌లకు సంవత్సరానికి 3-6 లక్షల నుండి సీనియర్ డెవలపర్‌లకు 15 లక్షలు లేదా అంతకంటే ఎక్కువ వరకు ఉంటుంది.

సృజనాత్మకత: డిజైన్ మరియు కోడింగ్‌ను మిళితం చేసే ఈ రంగం సృజనాత్మక వ్యక్తులకు ఆదర్శవంతమైనది. మీరు ఆకర్షణీయమైన యూజర్ ఇంటర్‌ఫేస్‌లను రూపొందించవచ్చు.

ఫ్లెక్సిబుల్ ఉద్యోగాలు: రిమోట్ ఉద్యోగాలు, ఫ్రీలాన్సింగ్ మరియు పార్ట్-టైమ్ పని అవకాశాలు ఈ రంగంలో సులభంగా లభిస్తాయి.

నిరంతర అభ్యాసం: టెక్నాలజీ నిరంతరం అభివృద్ధి చెందుతుంది, కాబట్టి మీరు కొత్త స్కిల్స్ మరియు టూల్స్ నేర్చుకుంటూ ఉంటారు, ఇది కెరీర్‌ను ఉత్తేజకరంగా చేస్తుంది.

గ్లోబల్ అవకాశాలు: ఫ్రంటెండ్ డెవలపర్‌గా మీరు అంతర్జాతీయ కంపెనీలలో పనిచేయవచ్చు లేదా ఫ్రీలాన్స్ ప్రాజెక్ట్‌లను చేపట్టవచ్చు.

ఫ్రంటెండ్ డెవలపర్‌గా మారడానికి అవసరమైన స్కిల్స్

ఫ్రంటెండ్ డెవలపర్‌గా విజయం సాధించడానికి టెక్నికల్ మరియు సాఫ్ట్ స్కిల్స్ రెండూ అవసరం. ఈ స్కిల్స్‌ను వివరంగా చూద్దాం:

1. HTML (HyperText Markup Language)

HTML అనేది వెబ్‌సైట్ యొక్క నిర్మాణాన్ని రూపొందించే ఫౌండేషన్ భాష. ఇది వెబ్‌సైట్‌లో టెక్స్ట్, ఇమేజ్‌లు, లింక్‌లు, టేబుల్స్, ఫారమ్‌లు మరియు ఇతర ఎలిమెంట్స్‌ను ఏర్పాటు చేస్తుంది.

ఎందుకు ముఖ్యం?: HTML లేకుండా వెబ్‌సైట్ ఉనికిలో ఉండదు. ఇది ఫ్రంటెండ్ డెవలప్‌మెంట్ యొక్క బేసిక్ బిల్డింగ్ బ్లాక్.

ఎలా నేర్చుకోవాలి?:

W3Schools: ఉచిత HTML ట్యుటోరియల్స్ మరియు ఇంటరాక్టివ్ ఎడిటర్.

freeCodeCamp: HTMLతో సహా వెబ్ డెవలప్‌మెంట్ కోర్సులు.

YouTube: “Telugu Tech Tutorials” వంటి తెలుగు ఛానెల్స్ HTML ట్యుటోరియల్స్ అందిస్తాయి.

2. CSS (Cascading Style Sheets)

CSS వెబ్‌సైట్‌కు స్టైల్ మరియు లేఅవుట్‌ను జోడిస్తుంది. రంగులు, ఫాంట్‌లు, స్పేసింగ్, యానిమేషన్స్ మరియు రెస్పాన్సివ్ డిజైన్‌ను CSS ద్వారా నిర్వహిస్తారు.

ఎందుకు ముఖ్యం?: CSS లేకుండా వెబ్‌సైట్ సాదాగా, ఆకర్షణ లేకుండా కనిపిస్తుంది. ఇది యూజర్ అనుభవాన్ని గణనీయంగా మెరుగుపరుస్తుంది.

ఎలా నేర్చుకోవాలి?:

CSS Tricks: CSS టెక్నిక్‌లు మరియు బెస్ట్ ప్రాక్టీస్‌లను నేర్చుకోవడానికి ఉత్తమ రిసోర్స్.

Codecademy: ఇంటరాక్టివ్ CSS కోర్సులు.

Bootstrap/Tailwind CSS: ఈ ఫ్రేమ్‌వర్క్‌లు CSSని సులభతరం చేస్తాయి.

3. JavaScript

JavaScript వెబ్‌సైట్‌కు ఇంటరాక్టివిటీ మరియు డైనమిక్ ఫీచర్స్‌ను జోడిస్తుంది. ఫారమ్ వాలిడేషన్, డైనమిక్ కంటెంట్ లోడింగ్, యానిమేషన్స్ మరియు API ఇంటిగ్రేషన్ వంటివి JavaScriptతో సాధ్యమవుతాయి.

ఎందుకు ముఖ్యం?: ఆధునిక వెబ్‌సైట్‌లు ఇంటరాక్టివ్‌గా ఉండాలంటే JavaScript తప్పనిసరి. ఇది సింగిల్ పేజ్ అప్లికేషన్స్ (SPA) రూపొందించడానికి కీలకం.

ఎలా నేర్చుకోవాలి?:

MDN Web Docs: JavaScript డాక్యుమెంటేషన్‌కు ఉత్తమ రిసోర్స్.

JavaScript.info: సమగ్ర ట్యుటోరియల్స్.

Udemy: “JavaScript for Beginners” వంటి తెలుగు కోర్సులు.

4. Frameworks మరియు Libraries

ఆధునిక ఫ్రంటెండ్ డెవలప్‌మెంట్‌లో ఫ్రేమ్‌వర్క్‌లు మరియు లైబ్రరీలు కీలక పాత్ర పోషిస్తాయి. ఇవి డెవలప్‌మెంట్ ప్రక్రియను వేగవంతం చేస్తాయి మరియు స్కేలబుల్ అప్లికేషన్‌లను రూపొందించడంలో సహాయపడతాయి.

React.js: ఫేస్‌బుక్ అభివృద్ధి చేసిన ఈ లైబ్రరీ డైనమిక్ మరియు రీయూజబుల్ UI కాంపోనెంట్స్‌ను రూపొందించడానికి ఉపయోగపడుతుంది.

Vue.js: సులభంగా నేర్చుకోగలిగే మరియు ఫ్లెక్సిబుల్ ఫ్రేమ్‌వర్క్, ఇది చిన్న మరియు మధ్య తరహా ప్రాజెక్ట్‌లకు ఉపయోగపడుతుంది.

Angular: గూగుల్ అభివృద్ధి చేసిన ఈ ఫ్రేమ్‌వర్క్ పెద్ద స్కేల్ అప్లికేషన్‌లకు ఆదర్శవంతమైనది.

Svelte: ఇది ఒక ఆధునిక ఫ్రేమ్‌వర్క్, ఇది రన్‌టైమ్ ఓవర్‌హెడ్‌ను తగ్గిస్తుంది.

ఎలా నేర్చుకోవాలి?:

React Official Documentation: React నేర్చుకోవడానికి ఉత్తమ రిసోర్స్.

Scrimba: ఇంటరాక్టివ్ React మరియు Vue కోర్సులు.

Pluralsight: Angular కోర్సులు.

 ప్రపంచ ఆరోగ్య సంస్థ (WHO) గురించి సమగ్ర సమాచారం : About World Health Organization In Telugu

పరిచయం

ప్రపంచ ఆరోగ్య సంస్థ (World Health Organization - WHO) అనేది ఐక్యరాష్ట్ర సమితి (United Nations) యొక్క ఒక ప్రత్యేక సంస్థ, ఇది ప్రపంచవ్యాప్తంగా ప్రజారోగ్యాన్ని ప్రోత్సహించడానికి, ఆరోగ్య సమస్యలను పరిష్కరించడానికి, మరియు అన్ని జాతుల ప్రజలకు ఉన్నతమైన ఆరోగ్య స్థాయిని సాధించడానికి 1948లో స్థాపించబడింది. ఈ సంస్థ యొక్క ప్రధాన కార్యాలయం స్విట్జర్లాండ్‌లోని జెనీవాలో ఉంది. WHO యొక్క లక్ష్యం "ప్రతి ఒక్కరికీ సాధ్యమైనంత ఉత్తమ ఆరోగ్యాన్ని అందించడం" మరియు ఆరోగ్యాన్ని శారీరక, మానసిక, మరియు సామాజిక శ్రేయస్సుగా నిర్వచించడం. ఈ సమగ్ర ఆర్టికల్‌లో WHO యొక్క చరిత్ర, నిర్మాణం, లక్ష్యాలు, కార్యక్రమాలు, విజయాలు, సవాళ్లు, భారతదేశంలోని పాత్ర, మరియు భవిష్యత్తు దిశలను తెలుగులో వివరంగా చర్చిస్తాము.

WHO యొక్క చరిత్ర

ప్రపంచ ఆరోగ్య సంస్థ ఏప్రిల్ 7, 1948న స్థాపించబడింది, ఈ రోజును ప్రపంచవ్యాప్తంగా "ప్రపంచ ఆరోగ్య దినోత్సవం"గా జరుపుకుంటారు. రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం తర్వాత, అంతర్జాతీయ సమాజం ఆరోగ్య సమస్యలను సమిష్టిగా ఎదుర్కొనేందుకు ఒక సంస్థ అవసరమని గుర్తించింది. ఈ నేపథ్యంలో, ఐక్యరాష్ట్ర సమితి యొక్క సమావేశంలో WHO ఏర్పాటు చేయబడింది. ప్రారంభంలో, WHO దృష్టి అంటు వ్యాధులైన స్మాల్‌పాక్స్, మలేరియా, ట్యూబర్‌క్యులోసిస్, మరియు కలరా వంటి వ్యాధుల నియంత్రణపై ఉండేది. కాలక్రమేణా, WHO ఆరోగ్య సమస్యల యొక్క విస్తృత శ్రేణిని పరిష్కరించడం ప్రారంభించింది, ఇందులో అంటుకాని వ్యాధులు, మానసిక ఆరోగ్యం, మరియు పర్యావరణ ఆరోగ్యం ఉన్నాయి.

స్థాపన మరియు ప్రారంభ లక్ష్యాలు

WHO యొక్క రాజ్యాంగం 1948లో ఆమోదించబడింది, ఇది ఆరోగ్యాన్ని "కేవలం వ్యాధి లేకపోవడం కాదు, శారీరక, మానసిక, మరియు సామాజిక శ్రేయస్సు యొక్క స్థితి"గా నిర్వచించింది. ఈ నిర్వచనం ఆరోగ్యం గురించి సమగ్ర దృక్పథాన్ని అందించింది మరియు ఆరోగ్య సమస్యలను బహుముఖంగా పరిష్కరించే మార్గాన్ని సూచించింది. WHO యొక్క ప్రారంభ లక్ష్యాలలో అంటు వ్యాధుల నిర్మూలన, ఆరోగ్య సేవలకు ప్రాప్యతను మెరుగుపరచడం, ఆరోగ్య సమాచార సేకరణ, మరియు అంతర్జాతీయ ఆరోగ్య సహకారం ఉన్నాయి.

WHO యొక్క పరిణామం

స్థాపన తర్వాత, WHO తన కార్యక్రమాలను విస్తరించింది. 1950లలో, స్మాల్‌పాక్స్ నిర్మూలన కార్యక్రమం ప్రారంభించబడింది, ఇది 1980 నాటికి పూర్తిగా విజయవంతమైంది. 1960లలో, WHO టీకా కార్యక్రమాలను బలోపేతం చేసింది, మరియు 1970లలో ప్రాథమిక ఆరోగ్య సంరక్షణ (Primary Health Care) భావనను ప్రోత్సహించింది. 21వ శతాబ్దంలో, WHO కొత్త సవాళ్లను ఎదుర్కొంది, ఇందులో HIV/AIDS, ఇబోలా, జికా, మరియు COVID-19 వంటి మహమ్మారులు ఉన్నాయి.

WHO యొక్క నిర్మాణం

WHO ఒక సంక్లిష్టమైన నిర్మాణాన్ని కలిగి ఉంది, ఇది ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఆరోగ్య కార్యకలాపాలను సమర్థవంతంగా నిర్వహించడానికి రూపొందించబడింది. ఈ సంస్థలో మూడు ప్రధాన భాగాలు ఉన్నాయి:

ప్రపంచ ఆరోగ్య సభ (World Health Assembly): ఇది WHO యొక్క అత్యున్నత నిర్ణయాధికార సంస్థ. 194 సభ్య దేశాల ప్రతినిధులు ప్రతి సంవత్సరం జెనీవాలో సమావేశమై, WHO యొక్క విధానాలు, బడ్జెట్, మరియు కార్యక్రమాలను నిర్ణయిస్తారు. ఈ సభ డైరెక్టర్-జనరల్‌ను కూడా ఎన్నుకుంటుంది.

కార్యనిర్వాహక మండలి (Executive Board): ఈ మండలిలో 34 మంది సభ్యులు ఉంటారు, వీరు ఆరోగ్య రంగంలో నిపుణులు మరియు మూడు సంవత్సరాల పాటు సేవలు అందిస్తారు. వారు ప్రపంచ ఆరోగ్య సభ యొక్క నిర్ణయాలను అమలు చేయడానికి సలహాలు ఇస్తారు మరియు కార్యక్రమాలను పర్యవేక్షిస్తారు.

సచివాలయం (Secretariat): ఇది WHO యొక్క రోజువారీ కార్యకలాపాలను నిర్వహిస్తుంది. డైరెక్టర్-జనరల్ నేతృత్వంలో, సచివాలయం ఆరోగ్య నిపుణులు, శాస్త్రవేత్తలు, మరియు సాంకేతిక నిపుణులతో కూడి ఉంటుంది, వీరు ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఆరోగ్య కార్యక్రమాలను సమన్వయం చేస్తారు.

ప్రాంతీయ కార్యాలయాలు

WHO ఆరు ప్రాంతీయ కార్యాలయాలను కలిగి ఉంది, ఇవి స్థానిక ఆరోగ్య సమస్యలను పరిష్కరించడానికి సహాయపడతాయి:

ఆఫ్రికా: బ్రజావిల్లే, కాంగో

అమెరికాస్: వాషింగ్టన్ డీసీ, యుఎస్ఏ

ఆగ్నేయ ఆసియా: న్యూ ఢిల్లీ, భారతదేశం

యూరప్: కోపెన్‌హాగన్, డెన్మార్క్

తూర్పు మధ్యధరా: కైరో, ఈజిప్ట్

పశ్చిమ పసిఫిక్: మనీలా, ఫిలిప్పీన్స్

ప్రతి ప్రాంతీయ కార్యాలయం ఆ ప్రాంతంలోని ఆరోగ్య సవాళ్లను గుర్తించి, స్థానిక ప్రభుత్వాలతో కలిసి పనిచేస్తుంది.

సభ్య దేశాలు

WHOలో 194 సభ్య దేశాలు ఉన్నాయి, ఇవి సంస్థ యొక్క నిర్ణయాలలో పాల్గొంటాయి. అదనంగా, రెండు అసోసియేట్ సభ్య దేశాలు (ప్యూర్టో రికో మరియు టోకెలౌ) ఉన్నాయి. సభ్య దేశాలు WHO యొక్క బడ్జెట్‌కు ఆర్థికంగా సహకరిస్తాయి మరియు దాని కార్యక్రమాలలో పాల్గొంటాయి.

WHO యొక్క లక్ష్యాలు మరియు ఉద్దేశాలు

WHO యొక్క లక్ష్యాలు ప్రపంచ ఆరోగ్య రంగంలో సమగ్రమైన లక్షణాలను కలిగి ఉన్నాయి:

ఆరోగ్య సమానత్వం: అన్ని దేశాలలోని ప్రజలకు, ఆర్థిక స్థితి లేదా భౌగోళిక స్థానం ఏమైనప్పటికీ, సమానమైన ఆరోగ్య సేవలు అందించడం.

వ్యాధి నియంత్రణ: అంటు మరియు అంటుకాని వ్యాధులను నియంత్రించడం, నివారించడం, మరియు నిర్మూలించడం.

ఆరోగ్య వ్యవస్థల బలోపేతం: దేశాలలో ఆరోగ్య వ్యవస్థలను బలోపేతం చేయడం, ప్రాథమిక ఆరోగ్య సంరక్షణ సౌకర్యాలను మెరుగుపరచడం.

పరిశోధన మరియు ఆవిష్కరణ: ఆరోగ్య రంగంలో కొత్త సాంకేతికతలు, చికిత్సలు, మరియు టీకాలను అభివృద్ధి చేయడం మరియు ప్రోత్సహించడం.

అత్యవసర స్పందన: మహమ్మారులు, సహజ విపత్తులు, యుద్ధాలు, మరియు మానవ తప్పిదాల వల్ల కలిగే ఆరోగ్య సంక్షోభాలకు త్వరితగతిన స్పందించడం.

పర్యావరణ ఆరోగ్యం: స్వచ్ఛమైన నీరు, గాలి, మరియు సురక్షిత ఆహారం వంటి పర్యావరణ అంశాలను మెరుగుపరచడం.

WHO యొక్క ప్రధాన కార్యక్రమాలు

WHO అనేక కీలక కార్యక్రమాలను నిర్వహిస్తుంది, ఇవి ప్రపంచ ఆరోగ్యాన్ని మెరుగుపరచడానికి రూపొందించబడ్డాయి. కొన్ని ముఖ్యమైన కార్యక్రమాలు క్రింద వివరించబడ్డాయి:

1. అంటు వ్యాధుల నియంత్రణ

WHO అంటు వ్యాధుల నియంత్రణలో ముఖ్యమైన పాత్ర పోషిస్తుంది. ఈ కార్యక్రమాలు వ్యాధుల వ్యాప్తిని నిరోధించడం మరియు చికిత్సను అందించడంపై దృష్టి సారిస్తాయి:

పోలియో నిర్మూలన: WHO యొక్క గ్లోబల్ పోలియో ఎరాడికేషన్ ఇనిషియేటివ్ ద్వారా, పోలియో కేసులు 99.9% తగ్గాయి. ప్రస్తుతం, కొన్ని దేశాలలో మాత్రమే పోలియో కేసులు నమోదవుతున్నాయి.

HIV/AIDS: HIV/AIDS నివారణ, చికిత్స, మరియు సంరక్షణ కోసం WHO యాంటీరెట్రోవైరల్ థెరపీ (ART) మార్గదర్శకాలను అందిస్తుంది. ఈ కార్యక్రమాలు మిలియన్ల మంది జీవితాలను రక్షించాయి.

మలేరియా: మలేరియా నియంత్రణ కోసం WHO దోమతెరలు, ఔషధాలు, మరియు టీకాలను ప్రోత్సహిస్తుంది. రోల్ బ్యాక్ మలేరియా కార్యక్రమం ఈ దిశలో ముఖ్యమైనది.

ట్యూబర్‌క్యులోసిస్ (TB): WHO యొక్క స్టాప్ టీబీ భాగస్వామ్యం టీబీ నిర్ధారణ, చికిత్స, మరియు నివారణను మెరుగుపరిచింది.

2. అంటుకాని వ్యాధులు

అంటుకాని వ్యాధులు (Non-Communicable Diseases - NCDs) లాంటి క్యాన్సర్, డయాబెటిస్, గుండె జబ్బులు, మరియు దీర్ఘకాలిక ఊపిరితిత్తుల వ్యాధులు ప్రపంచవ్యాప్తంగా మరణాలకు ప్రధాన కారణం. WHO ఈ వ్యాధుల నివారణ కోసం క్రింది వ్యూహాలను ప్రోత్సహిస్తుంది:

ఆరోగ్యకరమైన జీవనశైలి, సమతుల్య ఆహారం, మరియు శారీరక శ్రమ.

పొగాకు మరియు మద్యం వినియోగాన్ని తగ్గించే విధానాలు.

NCDల నిర్ధారణ మరియు చికిత్స కోసం ఆరోగ్య సౌకర్యాలను మెరుగుపరచడం.

3. టీకా కార్యక్రమాలు

WHO యొక్క విస్తృత ఇమ్యూనైజేషన్ కార్యక్రమాలు పిల్లలు మరియు పెద్దలలో వ్యాధుల నివారణకు సహాయపడతాయి. గ్లోబల్ వ్యాక్సిన్ యాక్షన్ ప్లాన్ ద్వారా, WHO హెపటైటిస్ B, డిప్తీరియా, టెటనస్, పెర్టుసిస్, మీజిల్స్, రుబెల్లా, మరియు పోలియో వంటి వ్యాధులకు వ్యాక్సిన్లను ప్రోత్సహిస్తుంది. COVAX కార్యక్రమం ద్వారా, COVID-19 టీకాలను తక్కువ ఆదాయ దేశాలకు అందించడంలో WHO కీలక పాత్ర పోషించింది.

4. మాతా శిశు ఆరోగ్యం

WHO మాతా శిశు ఆరోగ్యాన్ని మెరుగుపరచడానికి అనేక కార్యక్రమాలను నిర్వహిస్తుంది:

గర్భిణీ స్త్రీలకు సురక్షితమైన ప్రసవ సౌకర్యాలు మరియు ప్రసవానంతర సంరక్షణ.

నవజాత శిశువులకు టీకాలు మరియు పోషకాహారం అందించడం.

మాతా శిశు మరణ రేటును తగ్గించడానికి ఆరోగ్య కార్యకర్తల శిక్షణ.

5. పర్యావరణ ఆరోగ్యం

పర్యావరణ కాలుష్యం, స్వచ్ఛమైన నీటి లభ్యత, మరియు సురక్షిత ఆహారం వంటి అంశాలపై WHO దృష్టి సారిస్తుంది. ఈ కార్యక్రమాలు క్రింది అంశాలపై దృష్టి పెడతాయి:

స్వచ్ఛమైన తాగునీటి సరఫరా మరియు పారిశుద్ధ్యం.

వాయు కాలుష్యాన్ని తగ్గించడం మరియు ఆరోగ్యకరమైన పర్యావరణాన్ని ప్రోత్సహించడం.

ఆహార భద్రతా ప్రమాణాలను అమలు చేయడం.

6. మానసిక ఆరోగ్యం

మానసిక ఆరోగ్యం ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఒక ముఖ్యమైన సమస్యగా మారింది. WHO యొక్క మానసిక ఆరోగ్య యాక్షన్ ప్లాన్ డిప్రెషన్, ఆందోళన, మరియు ఇతర మానసిక రుగ్మతల నిర్ధారణ మరియు చికిత్సను మెరుగుపరచడంపై దృష్టి సారిస్తుంది. ఈ కార్యక్రమం మానసిక ఆరోగ్య సేవలకు ప్రాప్యతను పెంచడం మరియు సమాజంలో స్టిగ్మాను తగ్గించడం లక్ష్యంగా పెట్టుకుంది.

7. అత్యవసర ఆరోగ్య స్పందన

WHO యొక్క హెల్త్ ఎమర్జెన్సీ ప్రోగ్రామ్ మహమ్మారులు, సహజ విపత్తులు, మరియు సంఘర్షణల వల్ల కలిగే ఆరోగ్య సంక్షోభాలకు స్పందించడానికి రూపొందించబడింది. ఈ కార్యక్రమం వేగవంతమైన స్పందన, సాంకేతిక సహాయం, మరియు ఔషధాల పంపిణీని నిర్ధారిస్తుంది.

  స్టాట్యూ ఆఫ్ యూనిటీ గురించి సమగ్ర వివరణ : About Statue Of Unity In Telugu 
 

పరిచయం

స్టాట్యూ ఆఫ్ యూనిటీ, భారతదేశంలోని గుజరాత్ రాష్ట్రంలోని కెవాడియా సమీపంలో నర్మదా నది ఒడ్డున నిర్మించబడిన ప్రపంచంలోనే అతి ఎత్తైన విగ్రహం. ఈ విగ్రహం భారత స్వాతంత్ర్య సమరయోధుడు మరియు దేశ ఏకీకరణకు కీలక పాత్ర వహించిన సర్దార్ వల్లభాయ్ పటేల్‌కు అంకితం చేయబడింది. 182 మీటర్ల (597 అడుగుల) ఎత్తుతో, ఈ విగ్రహం దేశ ఐక్యత మరియు సమగ్రతకు ప్రతీకగా నిలుస్తుంది. 2018 అక్టోబర్ 31న ప్రధానమంత్రి నరేంద్ర మోదీ చేతుల మీదుగా ఈ విగ్రహం ఆవిష్కరించబడింది. ఈ ఆర్టికల్‌లో స్టాట్యూ ఆఫ్ యూనిటీ యొక్క చరిత్ర, నిర్మాణం, పర్యాటక ఆకర్షణలు, సాంస్కృతిక ప్రాముఖ్యత 

సర్దార్ వల్లభాయ్ పటేల్: భారత ఐక్యతకు ఆధారస్తంభం

సర్దార్ వల్లభాయ్ పటేల్, "భారత ఐరన్ మ్యాన్"గా పిలవబడే వ్యక్తి, భారత స్వాతంత్ర్య పోరాటంలో కీలక పాత్ర పోషించారు. 1875 అక్టోబర్ 31న గుజరాత్‌లోని నడియాద్‌లో జన్మించిన పటేల్, మహాత్మా గాంధీ ఆదర్శాలను అనుసరించి స్వాతంత్ర్య ఉద్యమంలో చురుకుగా పాల్గొన్నారు. స్వతంత్ర భారతదేశంలో మొదటి ఉప ప్రధానమంత్రి మరియు గృహమంత్రిగా, ఆయన 500కు పైగా సంస్థానాలను ఏకీకృతం చేసి ఆధునిక భారతదేశ రూపశిల్పిగా నిలిచారు. ఈ విగ్రహం ఆయన ఐక్యతా సందేశాన్ని ప్రపంచానికి చాటడానికి నిర్మించబడింది.

స్టాట్యూ ఆఫ్ యూనిటీ: నిర్మాణం మరియు డిజైన్

స్టాట్యూ ఆఫ్ యూనిటీ యొక్క నిర్మాణం ఒక ఇంజనీరింగ్ అద్భుతం. ఈ విగ్రహం భారతీయ శిల్పి రామ్ వి. సుతార్ రూపొందించగా, లార్సెన్ అండ్ టూబ్రో సంస్థ నిర్మాణ బాధ్యతలను స్వీకరించింది. 2010లో నరేంద్ర మోదీ, అప్పటి గుజరాత్ ముఖ్యమంత్రిగా ఉన్నప్పుడు ఈ ప్రాజెక్ట్‌ను ప్రకటించారు. 2013 అక్టోబర్‌లో నిర్మాణం ప్రారంభమై, దాదాపు ఐదు సంవత్సరాలలో పూర్తయింది.

ప్రధాన లక్షణాలు

ఎత్తు: 182 మీటర్లు (సర్దార్ సరోవర్ డ్యామ్‌తో కలిపి మొత్తం 240 మీటర్లు).

మెటీరియల్: స్టీల్ ఫ్రేమ్‌తో రీఇన్‌ఫోర్స్డ్ కాంక్రీట్ మరియు కాంస్య లేపనం.

నిర్మాణ వ్యయం: సుమారు ₹27 బిలియన్ (US$422 మిలియన్).

స్థానం: నర్మదా నది ఒడ్డున, సర్దార్ సరోవర్ డ్యామ్ సమీపంలో, కెవాడియా, గుజరాత్.

విగ్రహం యొక్క డిజైన్ సర్దార్ పటేల్ యొక్క గంభీరమైన వ్యక్తిత్వాన్ని ప్రతిబింబిస్తుంది. దీని ఆధారం వద్ద ఒక ఎగ్జిబిషన్ హాల్ ఉంది, ఇది పటేల్ జీవితం మరియు భారత ఐక్యతకు ఆయన చేసిన కృషిని వివరిస్తుంది. 153 మీటర్ల ఎత్తులో ఉన్న వీక్షణ గ్యాలరీ నుండి సర్దార్ సరోవర్ డ్యామ్ మరియు చుట్టూ ఉన్న సత్పురా, వింధ్యాచల్ కొండల సుందర దృశ్యాలను సందర్శకులు చూడవచ్చు.

స్టాట్యూ ఆఫ్ యూనిటీ చుట్టూ ఉన్న పర్యాటక ఆకర్షణలు

స్టాట్యూ ఆఫ్ యూనిటీ కేవలం ఒక విగ్రహం మాత్రమే కాదు, ఇది ఒక సమగ్ర పర్యాటక కేంద్రం. ఈ ప్రాంతంలో అనేక ఆకర్షణలు సందర్శకులను ఆకట్టుకుంటాయి:

1. వీక్షణ గ్యాలరీ

153 మీటర్ల ఎత్తులో ఉన్న ఈ గ్యాలరీ నుండి నర్మదా నది, సర్దార్ సరోవర్ డ్యామ్ మరియు పచ్చని కొండల సుందర దృశ్యాలు కనిపిస్తాయి. ఒకేసారి 200 మంది సందర్శకులు ఈ గ్యాలరీని సందర్శించవచ్చు.

2. సర్దార్ సరోవర్ డ్యామ్

ప్రపంచంలోని అతిపెద్ద డ్యామ్‌లలో ఒకటైన సర్దార్ సరోవర్ డ్యామ్, స్టాట్యూ ఆఫ్ యూనిటీకి సమీపంలో ఉంది. ఈ డ్యామ్ నీటిపారుదల, విద్యుత్ ఉత్పత్తి మరియు పర్యాటక ఆకర్షణగా కీలక పాత్ర పోషిస్తుంది.

3. లైట్ అండ్ సౌండ్ షో

ప్రతి సాయంత్రం సూర్యాస్తమయం తర్వాత నిర్వహించే ఈ షో, సర్దార్ పటేల్ జీవితం మరియు భారత ఐక్యత గురించి ఆకర్షణీయమైన కథనాన్ని అందిస్తుంది. లేజర్ లైట్లు మరియు సంగీతంతో ఈ షో సందర్శకులకు మరపురాని అనుభవాన్ని అందిస్తుంది.

4. కాక్టస్ గార్డెన్

500కు పైగా కాక్టస్ మరియు సక్యులెంట్ జాతులతో ఈ గార్డెన్ పర్యాటకులకు ఒక ప్రత్యేక ఆకర్షణ. రంగురంగుల మొక్కలతో నిండిన ఈ తోట సహజ సౌందర్యాన్ని ఆస్వాదించేందుకు అద్భుతమైన స్థలం.

5. నౌకా విహార్ (బోటింగ్)

పంచమూలి సరస్సులో నిర్వహించే బోటింగ్ సౌకర్యం సందర్శకులకు సహజ సౌందర్యం మధ్య ఆనందకరమైన అనుభవాన్ని అందిస్తుంది. 45 నిమిషాల పాటు నడిచే ఈ బోట్ రైడ్‌లు పచ్చని అడవులు మరియు జలాశయాల దృశ్యాలను అందిస్తాయి.

6. ఏకతా నర్సరీ

స్థానికులకు ఉపాధి అవకాశాలను కల్పిస్తూ, పర్యావరణ సంరక్షణ గురించి అవగాహన కల్పించే ఈ నర్సరీ, మొక్కల సంరక్షణ మరియు పెంపకం గురించి సందర్శకులకు తెలియజేస్తుంది.

7. రివర్ రాఫ్టింగ్

ఖల్వానీ వద్ద నిర్వహించే రివర్ రాఫ్టింగ్ సాహస ప్రియులకు ఒక ఆకర్షణ. నర్మదా నది యొక్క వేగవంతమైన ప్రవాహాలలో ఈ రాఫ్టింగ్ మరపురాని అనుభవాన్ని అందిస్తుంది.

స్టాట్యూ ఆఫ్ యూనిటీకి ఎలా చేరుకోవాలి?

స్టాట్యూ ఆఫ్ యూనిటీ గుజరాత్‌లోని కెవాడియాలో ఉంది, ఇది వడోదర నుండి 100 కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉంది. సందర్శకులు వివిధ రవాణా సాధనాల ద్వారా ఈ ప్రదేశాన్ని చేరుకోవచ్చు:

 భారత రాజ్యాంగం: ప్రాథమిక హక్కులు మరియు విధులు - Fundamental Rights and Duties In Telugu

భారత రాజ్యాంగం, దేశానికి అత్యున్నత చట్టం, ప్రతి భారతీయ పౌరుడికి కొన్ని ప్రాథమిక హక్కులను మరియు విధులను నిర్దేశిస్తుంది. ఈ హక్కులు పౌరుల స్వేచ్ఛ, సమానత్వం మరియు గౌరవాన్ని కాపాడతాయి, అయితే విధులు దేశం పట్ల వారి బాధ్యతను గుర్తుచేస్తాయి. ఈ రెండింటి మధ్య సమతుల్యతను పాటించడం ద్వారానే ఒక బలమైన మరియు ప్రగతిశీల సమాజం ఏర్పడుతుంది. ఈ ఆర్టికల్‌లో, భారత రాజ్యాంగం ప్రసాదించిన ప్రాథమిక హక్కులు మరియు విధుల గురించి వివరంగా తెలుసుకుందాం.

 

భారత రాజ్యాంగంలోని ప్రాథమిక హక్కులు (Fundamental Rights in the Indian Constitution):

భారత రాజ్యాంగంలోని మూడవ భాగంలో ఆర్టికల్ 12 నుండి 35 వరకు ప్రాథమిక హక్కుల గురించి పేర్కొనబడింది. ఈ హక్కులు అన్ని పౌరులకు సమానంగా వర్తిస్తాయి మరియు ప్రభుత్వం వీటిని ఉల్లంఘించడానికి వీలులేదు. మొదట్లో ఏడు ప్రాథమిక హక్కులు ఉండగా, 1978లో 44వ రాజ్యాంగ సవరణ ద్వారా ఆస్తి హక్కును ప్రాథమిక హక్కుల జాబితా నుండి తొలగించి చట్టపరమైన హక్కుగా మార్చారు. ప్రస్తుతం ఆరు ప్రాథమిక హక్కులు ఉన్నాయి:

1. సమానత్వపు హక్కు (Right to Equality - Article 14-18):

సమానత్వపు హక్కు చట్టం ముందు అందరూ సమానమని మరియు ఎవరికీ ప్రత్యేక అధికారాలు ఉండవని నిర్ధారిస్తుంది. ఇది కింది అంశాలను కలిగి ఉంటుంది:

ఆర్టికల్ 14: చట్టం ముందు సమానత్వం: రాజ్యం చట్టం ముందు అందరినీ సమానంగా చూడాలి మరియు దేశంలోని భూభాగంలో చట్టాల ద్వారా సమాన రక్షణ కల్పించాలి.

ఆర్టికల్ 15: వివక్షత నిషేధం: మతం, జాతి, కులం, లింగం లేదా జన్మస్థలం ఆధారంగా ఎవరినీ వివక్షగా చూడకూడదు. అయితే, మహిళలు మరియు పిల్లల కోసం ప్రత్యేక నిబంధనలు చేయడానికి రాజ్యాంగానికి అధికారం ఉంది.

ఆర్టికల్ 16: ప్రభుత్వ ఉద్యోగాలలో సమాన అవకాశం: ప్రభుత్వ ఉద్యోగాలలో అందరికీ సమాన అవకాశాలు కల్పించాలి. అయితే, వెనుకబడిన తరగతుల వారికి రిజర్వేషన్లు కల్పించడానికి రాజ్యాంగానికి అధికారం ఉంది.

ఆర్టికల్ 17: అంటరానితనం నిర్మూలన: అంటరానితనం ఒక నేరంగా పరిగణించబడుతుంది మరియు దానిని ఆచరించడం చట్టరీత్యా నిషేధించబడింది.

ఆర్టికల్ 18: బిరుదుల రద్దు: సైనిక మరియు విద్యా సంబంధిత బిరుదులు మినహా, ప్రభుత్వం ఎటువంటి బిరుదులను ప్రదానం చేయదు మరియు పౌరులు విదేశీ ప్రభుత్వాల నుండి ఎటువంటి బిరుదులను స్వీకరించకూడదు.

2. స్వేచ్ఛా హక్కు (Right to Freedom - Article 19-22):

స్వేచ్ఛా హక్కు పౌరులకు అనేక రకాల స్వేచ్ఛలను అందిస్తుంది, అయితే ఈ స్వేచ్ఛలు కొన్ని సహేతుకమైన పరిమితులకు లోబడి ఉంటాయి:

ఆర్టికల్ 19: ఆరు రకాల స్వేచ్ఛలు:

వాక్ మరియు భావప్రకటనా స్వేచ్ఛ (Freedom of speech and expression)

శాంతియుతంగా మరియు ఆయుధాలు లేకుండా సమావేశం అయ్యే స్వేచ్ఛ (Freedom to assemble peaceably and without arms)

సంఘాలు లేదా యూనియన్లు ఏర్పాటు చేసుకునే స్వేచ్ఛ (Freedom to form associations or unions)

భారతదేశం యొక్క భూభాగంలో స్వేచ్ఛగా తిరిగే స్వేచ్ఛ (Freedom to move freely throughout the territory of India)

భారతదేశం యొక్క భూభాగంలో ఎక్కడైనా నివసించే మరియు స్థిరపడే స్వేచ్ఛ (Freedom to reside and settle in any part of the territory of India)

ఏదైనా వృత్తిని, వ్యాపారాన్ని లేదా ఉద్యోగాన్ని చేసుకునే స్వేచ్ఛ (Freedom to practice any profession, or to carry on any occupation, trade or business)

ఆర్టికల్ 20: నేరారోపణల విషయంలో రక్షణ: ఒకే నేరానికి ఒక వ్యక్తిని ఒకటి కంటే ఎక్కువసార్లు శిక్షించకూడదు మరియు తనను తాను నేరారోపణ చేసుకోవాల్సిందిగా బలవంతం చేయకూడదు.

ఆర్టికల్ 21: జీవించే హక్కు మరియు వ్యక్తిగత స్వేచ్ఛ: ప్రతి వ్యక్తికి గౌరవంగా జీవించే హక్కు మరియు వ్యక్తిగత స్వేచ్ఛ ఉంటుంది. చట్టం ద్వారా నిర్దేశించబడిన ప్రక్రియ ద్వారా తప్ప ఎవరినీ వారి జీవితం లేదా వ్యక్తిగత స్వేచ్ఛ నుండి محروم చేయకూడదు. ఈ హక్కులో గోప్యత హక్కు (Right to Privacy) కూడా అంతర్భాగంగా ఉంది.

ఆర్టికల్ 21A: ప్రాథమిక విద్య హక్కు: 6 నుండి 14 సంవత్సరాల మధ్య వయస్సు గల పిల్లలందరికీ ఉచిత మరియు నిర్బంధ విద్యను అందించడం రాజ్యం యొక్క బాధ్యత. ఈ హక్కు 2002లో 86వ రాజ్యాంగ సవరణ ద్వారా చేర్చబడింది.

ఆర్టికల్ 22: కొన్ని సందర్భాలలో అరెస్టు మరియు నిర్బంధం నుండి రక్షణ: చట్టవిరుద్ధంగా అరెస్టు చేయబడిన లేదా నిర్బంధించబడిన వ్యక్తికి అరెస్టుకు గల కారణాలను తెలుసుకునే హక్కు మరియు న్యాయవాదిని సంప్రదించే మరియు అతనిచే ప్రాతినిధ్యం వహించే హక్కు ఉంటుంది. అరెస్టు చేసిన 24 గంటల్లోపు మెజిస్ట్రేట్ ముందు హాజరుపరచాలి.

3. దోపిడీకి వ్యతిరేకంగా హక్కు (Right against Exploitation - Article 23-24):

ఈ హక్కు బలవంతపు శ్రమ మరియు మానవ అక్రమ రవాణాను నిషేధిస్తుంది:

ఆర్టికల్ 23: మానవ అక్రమ రవాణా మరియు బలవంతపు శ్రమ నిషేధం: మనుషులను అమ్మడం మరియు కొనడం, బలవంతంగా పని చేయించుకోవడం మరియు ఇతర రకాల బలవంతపు శ్రమ చట్టరీత్యా నేరం.

ఆర్టికల్ 24: బాల కార్మిక నిషేధం: 14 సంవత్సరాల కంటే తక్కువ వయస్సు ఉన్న పిల్లలను కర్మాగారాలు, గనులు లేదా ఇతర ప్రమాదకరమైన పనుల్లో నియమించడం నిషేధించబడింది.

4. మత స్వేచ్ఛా హక్కు (Right to Freedom of Religion - Article 25-28):

ఈ హక్కు భారతదేశంలోని లౌకిక స్వభావాన్ని బలపరుస్తుంది మరియు ప్రతి పౌరుడికి తమకు నచ్చిన మతాన్ని స్వీకరించే, ఆచరించే మరియు ప్రచారం చేసే స్వేచ్ఛను అందిస్తుంది:

ఆర్టికల్ 25: విశ్వాసం మరియు మతాన్ని స్వేచ్ఛగా ఆచరించే మరియు ప్రచారం చేసే హక్కు: ప్రతి వ్యక్తికి తమ మనస్సాక్షి ప్రకారం ఏదైనా మతాన్ని విశ్వసించే, ఆచరించే మరియు ప్రచారం చేసే హక్కు ఉంటుంది. అయితే, ఇది ప్రజా శాంతి, నైతికత మరియు ఆరోగ్యం వంటి పరిమితులకు లోబడి ఉంటుంది.

ఆర్టికల్ 26: మతపరమైన వ్యవహారాలను నిర్వహించే స్వేచ్ఛ: ప్రతి మత సమూహానికి లేదా విభాగానికి తమ స్వంత మతపరమైన సంస్థలను స్థాపించే మరియు నిర్వహించే హక్కు ఉంటుంది.

ఆర్టికల్ 27: నిర్దిష్ట మతాల ప్రోత్సాహానికి పన్నులు చెల్లించకుండా స్వేచ్ఛ: ప్రభుత్వం ఏదైనా నిర్దిష్ట మతాన్ని ప్రోత్సహించడానికి పన్నుల ద్వారా వచ్చే ఆదాయాన్ని ఉపయోగించకూడదు.

ఆర్టికల్ 28: కొన్ని విద్యా సంస్థలలో మతపరమైన బోధన లేదా ఆరాధనకు హాజరు కాకుండా స్వేచ్ఛ: ప్రభుత్వ నిధులతో నడిచే విద్యా సంస్థలలో ఎటువంటి మతపరమైన బోధనను అందించకూడదు. ప్రైవేట్ విద్యా సంస్థలలో మతపరమైన బోధనలు అందించినప్పటికీ, విద్యార్థులను వాటికి హాజరు కావాల్సిందిగా బలవంతం చేయకూడదు.

5. సాంస్కృతిక మరియు విద్యా హక్కులు (Cultural and Educational Rights - Article 29-30):

ఈ హక్కులు మైనారిటీల యొక్క భాష, లిపి మరియు సంస్కృతిని పరిరక్షించడానికి మరియు వారికి విద్యా సంస్థలను స్థాపించడానికి మరియు నిర్వహించడానికి సహాయపడతాయి:

ఆర్టికల్ 29: మైనారిటీల ప్రయోజనాల పరిరక్షణ: భారతదేశంలోని ఏ ప్రాంతంలో నివసిస్తున్నప్పటికీ, తమ ప్రత్యేక భాష, లిపి లేదా సంస్కృతిని కలిగి ఉన్న ఏ వర్గానికైనా వాటిని పరిరక్షించుకునే హక్కు ఉంటుంది. ప్రభుత్వం కేవలం మతం, జాతి, కులం లేదా భాష ఆధారంగా ఏ పౌరుడిని ప్రభుత్వ విద్యా సంస్థల్లో ప్రవేశం నిరాకరించకూడదు.

ఆర్టికల్ 30: విద్యా సంస్థలను స్థాపించే మరియు నిర్వహించే మైనారిటీల హక్కు: మతం లేదా భాష ఆధారంగా ఉన్న మైనారిటీ వర్గాలన్నింటికీ తమకు నచ్చిన విద్యా సంస్థలను స్థాపించే మరియు నిర్వహించే హక్కు ఉంటుంది. ప్రభుత్వం మైనారిటీ విద్యా సంస్థలకు సహాయం చేసేటప్పుడు వాటి పట్ల వివక్ష చూపకూడదు.

6. రాజ్యాంగ పరిహారపు హక్కు (Right to Constitutional Remedies - Article 32):

ఈ హక్కు ప్రాథమిక హక్కుల అమలుకు హామీ ఇస్తుంది. ఏదైనా ప్రాథమిక హక్కు ఉల్లంఘించబడితే, పౌరులు తమ హక్కులను పునరుద్ధరించడానికి నేరుగా సుప్రీం కోర్టును లేదా హైకోర్టును ఆశ్రయించవచ్చు. ఈ హక్కును రాజ్యాంగ నిర్మాత డాక్టర్ బి.ఆర్. అంబేద్కర్ "రాజ్యాంగ హృదయం మరియు ఆత్మ"గా అభివర్ణించారు. ఈ హక్కు ప్రకారం, కోర్టులు ఐదు రకాల రిట్‌లను (writ) జారీ చేయగలవు:

హేబియస్ కార్పస్ (Habeas Corpus): చట్టవిరుద్ధంగా నిర్బంధించబడిన వ్యక్తిని కోర్టు ముందు హాజరుపరచాలని ఆదేశిస్తుంది.

మాండమస్ (Mandamus): ప్రభుత్వ అధికారులు తమ చట్టబద్ధమైన విధులను నిర్వహించాలని ఆదేశిస్తుంది.

ప్రోహిబిషన్ (Prohibition): దిగువ కోర్టులు తమ పరిధిని అతిక్రమించకుండా నిరోధిస్తుంది.

సెర్షియరరీ (Certiorari): దిగువ కోర్టుల నుండి కేసులను సమీక్ష కోసం పై కోర్టుకు బదిలీ చేయమని ఆదేశిస్తుంది.

క్వో వారంటో (Quo Warranto): ఒక వ్యక్తి ఏ అధికారం లేదా అర్హతతో ప్రభుత్వ పదవిని కలిగి ఉన్నాడో ప్రశ్నిస్తుంది.

ఎం.ఎస్ ధోని జీవిత చరిత్ర :  M S Dhoni biography In Telugu

బాల్యం మరియు ప్రారంభ జీవితం

మహేంద్ర సింగ్ ధోని 1981 జులై 7న జార్ఖండ్‌లోని రాంచీలో ఒక మధ్యతరగతి రాజపుత్ కుటుంబంలో జన్మించాడు. ఆయన తల్లిదండ్రులు పాన్ సింగ్ మరియు దేవకి దేవి. పాన్ సింగ్ బొకారో స్టీల్ ప్లాంట్‌లో జూనియర్ మేనేజర్‌గా పనిచేసేవారు, అయితే దేవకి దేవి గృహిణిగా కుటుంబాన్ని చూసుకునేవారు. ధోనికి ఒక అన్నయ్య, నరేంద్ర సింగ్ ధోని, రాజకీయవేత్త మరియు వ్యాపారవేత్త, మరియు ఒక అక్క, జయంతి గుప్తా, ఉన్నారు. రాంచీలోని సామాన్య పరిస్థితులలో పెరిగిన ధోని, చిన్నతనంలో క్రీడలపై గొప్ప ఆసక్తిని చూపేవాడు. అయితే, క్రికెట్ కంటే ఫుట్‌బాల్ మరియు బ్యాడ్మింటన్‌లో ఆయన మొదట ఆసక్తి కలిగి ఉండేవాడు, ఇవి ఆయన బాల్యంలో ప్రధాన క్రీడలుగా ఉండేవి.

ధోని తన ప్రాథమిక విద్యను రాంచీలోని డీఏవీ జవహర్ విద్యా మందిర్ పాఠశాలలో పూర్తి చేశాడు. పాఠశాలలో, ఆయన ఫుట్‌బాల్ జట్టులో గోల్‌కీపర్‌గా ఆడేవాడు మరియు బ్యాడ్మింటన్‌లో స్థానిక టోర్నమెంట్లలో పాల్గొనేవాడు. ఆయన అథ్లెటిక్ సామర్థ్యాలు మరియు స్పోర్ట్స్‌లో చురుకుదనం చూసిన ఆయన పాఠశాల కోచ్, కేశవ్ రంజన్ బె너지ీ, ధోనిని క్రికెట్ ఆడమని ప్రోత్సహించాడు. ఈ యాదృచ్ఛిక నిర్ణయం ధోని జీవితంలో ఒక పెద్ద మలుపును తెచ్చింది. ఆయన పాఠశాల క్రికెట్ జట్టులో వికెట్ కీపర్-బ్యాట్స్‌మన్‌గా చేరాడు మరియు త్వరలోనే తన దూకుడైన బ్యాటింగ్ మరియు వేగవంతమైన వికెట్ కీపింగ్ నైపుణ్యాలతో స్థానిక క్రికెట్ సర్కిల్స్‌లో గుర్తింపు పొందాడు.

ధోని యొక్క బాల్యం సామాన్యమైనది మరియు కష్టాలతో నిండినది. రాంచీ వంటి చిన్న నగరంలో, క్రికెట్ సౌకర్యాలు మరియు అవకాశాలు చాలా పరిమితంగా ఉండేవి. అయినప్పటికీ, ధోని తన పట్టుదలతో మరియు కుటుంబం యొక్క మద్దతుతో క్రికెట్‌లో ముందుకు సాగాడు. ఆయన తల్లిదండ్రులు ఆయన క్రీడా ఆసక్తిని ప్రోత్సహించారు, అయితే ఆర్థిక స్థిరత్వం కోసం విద్యపై కూడా దృష్టి పెట్టమని సలహా ఇచ్చారు. ధోని తన పాఠశాల రోజుల్లో మంచి విద్యార్థిగా ఉండేవాడు, కానీ క్రికెట్ పట్ల ఆయన అభిరుచి ఆయన జీవితంలో ప్రధాన దిశను నిర్దేశించింది.

ప్రారంభ కష్టాలు మరియు డొమెస్టిక్ క్రికెట్

ధోని యొక్క క్రికెట్ ప్రస్థానం సవాళ్లతో నిండినది. 1995-98 మధ్య కాలంలో, ఆయన బిహార్ అండర్-16 జట్టుకు ఆడాడు మరియు విజయ్ హజారే ట్రోఫీ వంటి టోర్నమెంట్లలో అద్భుత ప్రదర్శన చేశాడు. ఆయన బ్యాటింగ్‌లో స్థిరత్వం మరియు వికెట్ కీపింగ్‌లో చురుకుదనం స్థానిక కోచ్‌ల దృష్టిని ఆకర్షించాయి. అయితే, బిహార్ క్రికెట్ సంఘం ఆ సమయంలో రాంచీ నుండి ఆటగాళ్లకు తగిన అవకాశాలను అందించలేదు, ఇది ధోనికి పెద్ద సవాలుగా నిలిచింది. రాంచీలో అంతర్జాతీయ స్థాయి క్రికెట్ సౌకర్యాలు లేకపోవడం మరియు ఆర్థిక ఇబ్బందులు ధోని యొక్క కలలను అడ్డుకునే ప్రయత్నం చేశాయి.

1998లో, ధోని బిహార్ అండర్-19 జట్టుకు ఎంపికయ్యాడు మరియు కూర్గ్ ట్రోఫీలో తన బ్యాటింగ్ మరియు వికెట్ కీపింగ్ నైపుణ్యాలతో ఆకట్టుకున్నాడు. ఆయన దూకుడైన బ్యాటింగ్ శైలి, ముఖ్యంగా సిక్సర్లు కొట్టే సామర్థ్యం, ఆయనను ప్రత్యేకంగా నిలిపింది. 2001లో, ధోని సెంట్రల్ కోల్‌ఫీల్డ్స్ లిమిటెడ్ (CCL) జట్టుకు ఆడటం ద్వారా క్రికెట్‌లో మరింత దృష్టి సారించాడు. ఈ సమయంలో, ఆర్థిక స్థిరత్వం కోసం ఆయన ఖరగ్‌పూర్‌లో రైల్వే టికెట్ కలెక్టర్ (TTE)గా 2001 నుండి 2003 వరకు పనిచేశాడు. ఈ ఉద్యోగం ఆయనకు ఆర్థిక భద్రతను అందించినప్పటికీ, క్రికెట్ పట్ల ఆయన అభిరుచి ఆయనను ముందుకు నడిపించింది.

2003-04 సీజన్‌లో, ధోని బిహార్ తరపున రంజీ ట్రోఫీలో ఆడాడు మరియు అనేక మ్యాచ్‌లలో అద్భుత ప్రదర్శన చేశాడు. ఆయన బ్యాటింగ్‌లో స్థిరత్వం మరియు వేగవంతమైన స్టంపింగ్ నైపుణ్యాలు జాతీయ సెలెక్టర్ల దృష్టిని ఆకర్షించాయి. 2004లో, ధోని ఇండియా A జట్టుకు ఎంపికయ్యాడు మరియు కెన్యా మరియు జింబాబ్వేలో జరిగిన ట్రై-సిరీస్‌లో అద్భుత ప్రదర్శన చేశాడు. ఈ టోర్నమెంట్‌లో ఆయన 362 పరుగులు సాధించాడు, ఇందులో రెండు సెంచరీలు మరియు ఒక హాఫ్ సెంచరీ ఉన్నాయి. ఈ ప్రదర్శన ధోనిని జాతీయ జట్టులో చేరే దిశలో ఒక పెద్ద అడుగు వేయించింది.

 నాటో (NATO) గురించి సమగ్ర సమాచారం: About NATO Complete information In Telugu

పరిచయం

నార్త్ అట్లాంటిక్ ట్రీటీ ఆర్గనైజేషన్ (NATO), తెలుగులో "ఉత్తర అట్లాంటిక్ సంధి సంస్థ"గా పిలవబడే ఈ అంతర్జాతీయ సైనిక సంస్థ, ప్రపంచ శాంతి, భద్రత, మరియు స్థిరత్వం కోసం కీలకమైన పాత్ర పోషిస్తుంది. 1949 ఏప్రిల్ 4న వాషింగ్టన్ డీ.సీ.లో ఉత్తర అట్లాంటిక్ సంధి ద్వారా స్థాపించబడిన నాటో, ప్రస్తుతం 32 సభ్య దేశాలతో కూడిన ఒక బలమైన సమిష్టి భద్రతా వ్యవస్థ. ఈ సంస్థ యొక్క ప్రధాన లక్ష్యం సభ్య దేశాలకు సమిష్టి రక్షణను అందించడం, అంతర్జాతీయ సంక్షోభాలను నిర్వహించడం, మరియు ప్రపంచ శాంతిని కాపాడటం. ఈ వివరణాత్మక ఆర్టికల్‌లో నాటో యొక్క చరిత్ర, నిర్మాణం, లక్ష్యాలు, కార్యకలాపాలు, సవాళ్లు, సాంస్కృతిక ప్రాముఖ్యత, 

నాటో యొక్క చరిత్ర

నాటో యొక్క స్థాపన రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం (1939–1945) తర్వాత ఏర్పడిన రాజకీయ మరియు సైనిక ఉద్రిక్తతల నేపథ్యంలో జరిగింది. రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం తర్వాత, పశ్చిమ ఐరోపా దేశాలు మరియు ఉత్తర అమెరికా సోవియట్ యూనియన్ యొక్క పెరుగుతున్న సైనిక మరియు రాజకీయ ప్రభావాన్ని ఎదుర్కోవడానికి ఒక సమిష్టి రక్షణ వ్యవస్థను ఏర్పాటు చేయాలని నిర్ణయించాయి. 1949లో, 12 దేశాలు—అమెరికా, కెనడా, బెల్జియం, డెన్మార్క్, ఫ్రాన్స్, ఐస్‌లాండ్, ఇటలీ, లక్సెంబర్గ్, నెదర్లాండ్స్, నార్వే, పోర్చుగల్, మరియు యునైటెడ్ కింగ్‌డమ్—ఉత్తర అట్లాంటిక్ సంధిపై సంతకం చేశాయి. ఈ సంధి సమిష్టి రక్షణ సూత్రాన్ని ఆధారంగా చేసుకుంది, దీని ప్రకారం ఒక సభ్య దేశంపై దాడి జరిగితే అన్ని సభ్య దేశాలు సంయుక్తంగా స్పందించాలి.

శీతల యుద్ధ కాలం (1947–1991)

శీతల యుద్ధం సమయంలో, నాటో యొక్క ప్రధాన లక్ష్యం సోవియట్ యూనియన్ మరియు దాని మిత్ర దేశాలతో ఏర్పడిన వార్సా పాక్ట్ (1955–1991) నుండి ఉత్పన్నమయ్యే బెదిరింపులను ఎదుర్కోవడం. సోవియట్ యూనియన్ యొక్క సైనిక శక్తి, ఖండాంతర క్షిపణుల అభివృద్ధి, మరియు తూర్పు ఐరోపాలో దాని ఆధిపత్యం పశ్చిమ దేశాలను ఒక బలమైన సైనిక కూటమిని ఏర్పాటు చేయడానికి ప్రేరేపించాయి. నాటో ఈ కాలంలో ఐరోపాలో సైనిక సమతుల్యతను నిర్వహించడంలో కీలక పాత్ర పోషించింది. ఈ సమయంలో, నాటో సభ్య దేశాలు సైనిక శిక్షణ, ఆయుధ అభివృద్ధి, మరియు రాజకీయ సమన్వయంపై దృష్టి సారించాయి.

శీతల యుద్ధం తర్వాత (1991–ప్రస్తుతం)

1991లో సోవియట్ యూనియన్ కూలిపోయిన తర్వాత, నాటో తన లక్ష్యాలను మార్చుకుంది. సోవియట్ బెదిరింపు తొలగిపోవడంతో, నాటో "సహకార భద్రత" సంస్థగా రూపాంతరం చెందింది. ఈ కొత్త దశలో, నాటో ఉగ్రవాద నిరోధకం, సైబర్ భద్రత, సంక్షోభ నిర్వహణ, మరియు అంతర్జాతీయ శాంతి స్థాపనపై దృష్టి సారించింది. నాటో బాల్కన్స్, ఆఫ్ఘనిస్తాన్, లిబియా, మరియు ఇరాక్‌లలో సైనిక మరియు శాంతి కార్యకలాపాలలో చురుకుగా పాల్గొంది. అదనంగా, తూర్పు ఐరోపా దేశాలైన పోలాండ్, హంగరీ, చెక్ రిపబ్లిక్, మరియు బాల్టిక్ దేశాలు నాటోలో చేరడంతో సంస్థ యొక్క విస్తరణ కొనసాగింది.

నాటో యొక్క నిర్మాణం

నాటో ఒక సంక్లిష్టమైన రాజకీయ మరియు సైనిక నిర్మాణంతో కూడిన సంస్థ. దీని ప్రధాన కార్యాలయం బెల్జియం రాజధాని బ్రస్సెల్స్‌లో ఉంది. నాటో యొక్క నిర్మాణం క్రింది విభాగాలను కలిగి ఉంది:

1. నార్త్ అట్లాంటిక్ కౌన్సిల్

నార్త్ అట్లాంటిక్ కౌన్సిల్ నాటో యొక్క అత్యున్నత నిర్ణయాధికార సంస్థ. ఇందులో సభ్య దేశాల శాశ్వత ప్రతినిధులు, రాయబారులు, మరియు ఉన్నతాధికారులు ఉంటారు. ఈ కౌన్సిల్ నాటో యొక్క విధానాలు, సైనిక కార్యకలాపాలు, మరియు అంతర్జాతీయ సహకారంపై నిర్ణయాలు తీసుకుంటుంది.

2. సైనిక కమిటీ

సైనిక కమిటీ నాటో యొక్క సైనిక వ్యూహాలను రూపొందిస్తుంది. ప్రతి సభ్య దేశం తమ సైనిక ప్రతినిధిని ఈ కమిటీకి పంపుతుంది. ఈ కమిటీ సైనిక ఆపరేషన్లు, శిక్షణ కార్యక్రమాలు, మరియు రక్షణ సామర్థ్యాలను సమన్వయం చేస్తుంది.

3. సెక్రటరీ జనరల్

సెక్రటరీ జనరల్ నాటో యొక్క అత్యున్నత రాజకీయ అధికారి మరియు సంస్థ యొక్క అధికార ప్రతినిధి. 2025 ఏప్రిల్ నాటికి, మార్క్ రుట్టే (నెదర్లాండ్స్ మాజీ ప్రధానమంత్రి) నాటో సెక్రటరీ జనరల్‌గా వ్యవహరిస్తున్నారు. సెక్రటరీ జనరల్ నాటో యొక్క రోజువారీ కార్యకలాపాలను నిర్వహిస్తారు మరియు సభ్య దేశాల మధ్య సమన్వయాన్ని సులభతరం చేస్తారు.

4. అంతర్జాతీయ సిబ్బంది

నాటోలో వేలాది దౌత్యవేత్తలు, సైనిక అధికారులు, మరియు సివిలియన్ సిబ్బంది పనిచేస్తారు. వీరు నాటో యొక్క రాజకీయ, సైనిక, మరియు పరిపాలనా కార్యకలాపాలను సమర్థవంతంగా నిర్వహిస్తారు.

5. సైనిక సమాఖ్యలు

నాటో యొక్క సైనిక కార్యకలాపాలను రెండు ప్రధాన సమాఖ్యలు నిర్వహిస్తాయి: అలైడ్ కమాండ్ ఆపరATIONS (ACO) మరియు అలైడ్ కమాండ్ ట్రాన్స్‌ఫర్మేషన్ (ACT). ACO సైనిక ఆపరేషన్లను నిర్వహిస్తుంది, అయితే ACT శిక్షణ మరియు ఆధునీకరణపై దృష్టి సారిస్తుంది.

నాటో యొక్క లక్ష్యాలు

నాటో యొక్క లక్ష్యాలు సమిష్టి రక్షణ, సంక్షోభ నిర్వహణ, మరియు సహకార భద్రతపై ఆధారపడి ఉన్నాయి. ఈ లక్ష్యాలు నాటో యొక్క ఉత్తర అట్లాంటిక్ సంధిలో స్పష్టంగా పేర్కొనబడ్డాయి.

1. సమిష్టి రక్షణ

నాటో యొక్క ఆర్టికల్ 5 సమిష్టి రక్షణ సూత్రాన్ని నిర్వచిస్తుంది. ఈ సూత్రం ప్రకారం, ఒక సభ్య దేశంపై దాడి జరిగితే, అన్ని సభ్య దేశాలు దానిని తమపై దాడిగా భావించి సైనిక, రాజకీయ, మరియు ఆర్థిక సహాయం అందించాలి. ఈ సూత్రం నాటో యొక్క బలమైన ఆధారం మరియు సభ్య దేశాలకు భద్రతా హామీని అందిస్తుంది.

2. సంక్షోభ నిర్వహణ

నాటో సైనిక మరియు రాజకీయ సంక్షోభాలను నిర్వహించడంలో నైపుణ్యం కలిగి ఉంది. ఇది సంఘర్షణలను నివారించడానికి రాజకీయ చర్చలు, ఆర్థిక ఆంక్షలు, మరియు సైనిక జోక్యం వంటి వివిధ వ్యూహాలను ఉపయోగిస్తుంది. ఉదాహరణకు, బోస్నియా మరియు కొసోవోలో నాటో శాంతి స్థాపన కార్యకలాపాలు సంక్షోభ నిర్వహణలో దాని సామర్థ్యాన్ని చూపించాయి.

3. సహకార భద్రత

నాటో ఇతర దేశాలు, అంతర్జాతీయ సంస్థలు, మరియు భాగస్వామ్య దేశాలతో సహకరించి ఉగ్రవాదం, సైబర్ దాడులు, మరియు ఆయుధ వ్యాప్తి వంటి సమస్యలను పరిష్కరిస్తుంది. ఐక్యరాష్ట్ర సమితి (UN), యూరోపియన్ యూనియన్ (EU), మరియు ఆస్ట్రేలియా, జపాన్ వంటి భాగస్వామ్య దేశాలతో నాటో సహకారం దాని ప్రపంచ ప్రభావాన్ని పెంచింది.

4. శాంతి స్థాపన

నాటో శాంతి స్థాపన కార్యకలాపాలలో చురుకుగా పాల్గొంటుంది. ఇది సంఘర్షణ ప్రాంతాలలో శాంతి ఒప్పందాలను అమలు చేయడం, స్థానిక సంస్థలను బలోపేతం చేయడం, మరియు మానవతా సహాయం అందించడం వంటి కార్యకలాపాలను నిర్వహిస్తుంది.

నాటో సభ్య దేశాలు

2025 నాటికి, నాటోలో 32 సభ్య దేశాలు ఉన్నాయి, ఇందులో 30 యూరోపియన్ దేశాలు మరియు 2 ఉత్తర అమెరికన్ దేశాలు (అమెరికా, కెనడా) ఉన్నాయి. నాటో యొక్క సభ్య దేశాల జాబితా క్రింది విధంగా ఉంది:

అల్బేనియా

బెల్జియం

బల్గేరియా

కెనడా

క్రొయేషియా

చెక్ రిపబ్లిక్

డెన్మార్క్

ఎస్టోనియా

ఫిన్‌లాండ్ (2023లో చేరింది)

ఫ్రాన్స్

జర్మనీ

గ్రీస్

హంగరీ

ఐస్‌లాండ్

ఇటలీ

లాట్వియా

లిథువేనియా

లక్సెంబర్గ్

మాంటెనెగ్రో

నెదర్లాండ్స్

నార్త్ మాసిడోనియా

నార్వే

పోలాండ్

పోర్చుగల్

రొమేనియా

స్లోవాకియా

స్లోవేనియా

స్పెయిన్

స్వీడన్ (2024లో చేరింది)

టర్కీ

యునైటెడ్ కింగ్‌డమ్

యునైటెడ్ స్టేట్స్

నాటో యొక్క విస్తరణ, ముఖ్యంగా తూర్పు ఐరోపా దేశాల చేరిక, రష్యాతో ఉద్రిక్తతలకు కారణమైంది. ఉదాహరణకు, ఉక్రెయిన్ మరియు జార్జియా నాటో సభ్యత్వం కోసం ఆసక్తి చూపడం రష్యా నుండి తీవ్ర వ్యతిరేకతను రేకెత్తించింది.

 పీవీ నరసింహారావు జీవిత చరిత్ర: P V Narasimha Rao Biography in Telugu

పాములపర్తి వెంకట నరసింహారావు, సాధారణంగా పీవీ నరసింహారావు గా పిలవబడే ఈ మహానుభావుడు, భారత రాజకీయ చరిత్రలో అమితమైన కీర్తిని సంపాదించిన వ్యక్తి. 1991 నుండి 1996 వరకు భారతదేశానికి 9వ ప్రధానమంత్రిగా సేవలందించిన ఆయన, దేశ ఆర్థిక వ్యవస్థను సంస్కరించి, ఆధునిక భారతదేశానికి బీజం వేసిన నాయకుడిగా ప్రసిద్ధి చెందారు. ఆయనను "భారత ఆర్థిక సంస్కరణల పితామహుడు" అని పిలుస్తారు. ఈ విశిష్ట వ్యక్తి బహుముఖ ప్రతిభావంతుడు—రాజకీయ నాయకుడు, సాహిత్యవేత్త, బహుభాషా పండితుడు, మరియు సంస్కరణవాది. ఈ ఆర్టికల్‌లో, పీవీ నరసింహారావు జీవితం, రాజకీయ ప్రస్థానం, సాహిత్య రచనలు, ఆర్థిక సంస్కరణలు, వ్యక్తిగత జీవితం, మరియు ఆయన వారసత్వాన్ని 2500 కంటే ఎక్కువ శబ్దాలలో వివరంగా తెలుసుకుందాం.

బాల్యం మరియు విద్యాభ్యాసం

పీవీ నరసింహారావు 1921 జూన్ 28న, ఇప్పటి తెలంగాణ రాష్ట్రంలోని కరీంనగర్ జిల్లాలోని లక్ష్మీపల్లి గ్రామంలో ఒక తెలుగు నియోగి బ్రాహ్మణ కుటుంబంలో జన్మించారు. ఆయన తల్లిదండ్రులు పాములపర్తి సీతారామారావు మరియు రుక్మాబాయి, సాంప్రదాయ వ్యవసాయ కుటుంబానికి చెందినవారు. ఆయన మూడేళ్ల వయసులో, పాములపర్తి రంగారావు మరియు రుక్మినమ్మ దంపతులచే దత్తత తీసుకోబడ్డారు. ఈ దత్తత ఆయన జీవితంలో కీలకమైన మలుపుగా నిలిచింది, ఎందుకంటే ఇది ఆయనకు మెరుగైన విద్యావకాశాలను అందించింది. ఈ దత్తత ఆయన జీవితంలో ఒక నిర్ణయాత్మక ఘట్టం, ఎందుకంటే ఇది ఆయనకు గ్రామీణ నేపథ్యం నుండి విస్తృత విద్యా మరియు సామాజిక అవకాశాల వైపు తలుపులు తెరిచింది.

నరసింహారావు తన ప్రాథమిక విద్యను వరంగల్ జిల్లాలోని కాట్కూరు గ్రామంలో పొందారు. ఆ తర్వాత, హైదరాబాద్‌లోని ఒస్మానియా యూనివర్సిటీలో బ్యాచిలర్ ఆఫ్ ఆర్ట్స్ డిగ్రీని, మరియు నాగ్‌పూర్ యూనివర్సిటీలోని హిస్లాప్ కాలేజీలో న్యాయశాస్త్రంలో మాస్టర్స్ డిగ్రీని పూర్తి చేశారు. ఆయన విద్యాపరంగా అత్యంత ప్రతిభావంతుడు, మరియు 17 భాషలలో ప్రావీణ్యం సంపాదించారు, వీటిలో తెలుగు, మరాఠీ, హిందీ, ఉర్దూ, సంస్కృతం, తమిళం, కన్నడ, గుజరాతీ, బెంగాలీ, ఆంగ్లం, ఫ్రెంచ్, స్పానిష్, జర్మన్, అరబిక్, పర్షియన్, లాటిన్, మరియు గ్రీక్ భాషలు ఉన్నాయి. ఈ బహుభాషా పాండిత్యం ఆయన రాజకీయ మరియు సాహిత్య జీవితంలో ఎంతో ఉపయోగపడింది. ఆయన భాషా నైపుణ్యం ఆయనను అంతర్జాతీయ వేదికలపై భారతదేశాన్ని ప్రాతినిధ్యం వహించడంలో మరియు విదేశీ నాయకులతో సంభాషించడంలో గొప్పగా సహాయపడింది.

విద్యార్థిగా, నరసింహారావు శాస్త్రీయ సాహిత్యం, తత్వశాస్త్రం, మరియు భారతీయ సంస్కృతిపై గాఢమైన ఆసక్తిని పెంచుకున్నారు. ఆయన ఒస్మానియా యూనివర్సిటీలో చదువుతున్న సమయంలో, సాహిత్య చర్చలలో మరియు కవిత్వ రచనలో చురుకుగా పాల్గొనేవారు. ఈ ఆసక్తి తర్వాత ఆయన సాహిత్య రచనలలో స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది.

స్వాతంత్ర్య సమరంలో పాల్గొనడం

1930ల చివరలో, హైదరాబాద్ రాష్ట్రంలో జరిగిన వందేమాతరం ఉద్యమంలో నరసింహారావు చురుకుగా పాల్గొన్నారు. ఈ ఉద్యమం నిజాం పాలనకు వ్యతిరేకంగా జరిగిన ఒక ముఖ్యమైన స్వాతంత్ర్య సమర భాగం. యువకుడిగా, ఆయన భారత స్వాతంత్ర్య ఉద్యమంలో చురుకైన పాత్ర పోషించారు మరియు భారత జాతీయ కాంగ్రెస్‌లో చేరారు. ఆయన నిజాం పాలనలో తెలుగు భాషా నిషేధానికి వ్యతిరేకంగా నిరసనలలో పాల్గొన్నారు మరియు తెలుగు సాహిత్యం మరియు సంస్కృతిని పరిరక్షించడంలో కీలక పాత్ర పోషించారు.

స్వాతంత్ర్యం సాధించిన తర్వాత, హైదరాబాద్ రాష్ట్రం భారత యూనియన్‌లో విలీనం కావడంలో నరసింహారావు సహాయం చేశారు. 1948లో ఆపరేషన్ పోలో తర్వాత, ఆయన రాజకీయ కార్యకలాపాలు మరింత ఊపందుకున్నాయి. ఆయన గ్రామీణ ప్రాంతాలలో కాంగ్రెస్ పార్టీ సంస్థాగత నిర్మాణాన్ని బలోపేతం చేయడంలో కీలక పాత్ర పోషించారు.

రాజకీయ ప్రస్థానం

ఆంధ్రప్రదేశ్ రాజకీయాలు

పీవీ నరసింహారావు 1957లో ఆంధ్రప్రదేశ్ శాసనసభకు మంథని నియోజకవర్గం నుండి ఎన్నికయ్యారు. 1957 నుండి 1977 వరకు ఆయన ఆంధ్రప్రదేశ్ శాసనసభ సభ్యుడిగా కొనసాగారు. ఈ కాలంలో, ఆయన రాష్ట్ర ప్రభుత్వంలో వివిధ మంత్రిత్వ శాఖలను నిర్వహించారు:

1962-1964: న్యాయం మరియు సమాచార శాఖ మంత్రి

1964-1967: న్యాయం మరియు దేవాదాయ శాఖ మంత్రి

1967: ఆరోగ్యం మరియు వైద్య శాఖ మంత్రి

1968-1971: విద్యాశాఖ మంత్రి

1971లో, ఆయన ఆంధ్రప్రదేశ్ ముఖ్యమంత్రిగా నియమితులయ్యారు. ఈ పదవిలో, ఆయన విప్లవాత్మకమైన భూ సంస్కరణలను అమలు చేశారు, ఇవి దిగువ కులాలకు రాజకీయ ప్రాతినిధ్యాన్ని పెంచాయి. ఈ సంస్కరణలు ఆంధ్రప్రదేశ్ రాజకీయ రంగంలో ఒక ముఖ్యమైన మార్పును తీసుకొచ్చాయి. ఆయన భూ సంస్కరణలు గ్రామీణ రైతులకు భూమి యాజమాన్య హక్కులను అందించాయి మరియు సామాజిక న్యాయాన్ని ప్రోత్సహించాయి. ఈ సంస్కరణలు ఆంధ్రప్రదేశ్‌లో సామాజిక-ఆర్థిక సమానత్వాన్ని సాధించడంలో ఒక మైలురాయిగా నిలిచాయి.

నరసింహారావు ముఖ్యమంత్రిగా ఉన్న సమయంలో, విద్యా రంగంలో కూడా ముఖ్యమైన సంస్కరణలను చేపట్టారు. ఆయన గ్రామీణ ప్రాంతాలలో పాఠశాలల సంఖ్యను పెంచారు మరియు తెలుగు భాషలో విద్యను ప్రోత్సహించారు. ఆయన విద్యా శాఖ మంత్రిగా ఉన్న సమయంలో, తెలుగు సాహిత్యాన్ని పాఠ్యాంశంలో చేర్చడం మరియు స్థానిక భాషలో బోధనను ప్రోత్సహించడం ద్వారా తెలుగు సంస్కృతిని బలోపేతం చేశారు.

జాతీయ రాజకీయాలు

1969లో, ఇందిరా గాంధీ భారత జాతీయ కాంగ్రెస్‌ను విభజించినప్పుడు, నరసింహారావు ఆమెకు మద్దతు ఇచ్చారు. ఈ నిర్ణయం ఆయన జాతీయ రాజకీయాల్లో ప్రముఖ స్థానాన్ని సాధించడానికి దోహదపడింది. 1972లో, ఆయన ఆంధ్రప్రదేశ్ నుండి లోక్‌సభకు ఎన్నికయ్యారు. ఇందిరా గాంధీ మరియు రాజీవ్ గాంధీ ప్రభుత్వాలలో, ఆయన వివిధ కీలక మంత్రిత్వ శాఖలను నిర్వహించారు:

1980-1984, 1988-1989: విదేశాంగ శాఖ మంత్రి

1984: హోం శాఖ మంత్రి

1984-1985: రక్షణ శాఖ మంత్రి

1985: మానవ వనరుల అభివృద్ధి శాఖ మంత్రి

విదేశాంగ మంత్రిగా, నరసింహారావు అంతర్జాతీయ దౌత్యంలో తన విద్వత్తును ప్రదర్శించారు. ఆయన 1980లో న్యూఢిల్లీలో:J0 జరిగిన UNIDO సమావేశానికి అధ్యక్షత వహించారు మరియు అనేక అంతర్జాతీయ సమావేశాలలో భారతదేశాన్ని ప్రాతినిధ్యం వహించారు. ఆయన విదేశీ విధానంలో "లుక్ ఈస్ట్" విధానం యొక్క పునాదిని వేశారు, ఇది తర్వాత భారతదేశం ఆసియా దేశాలతో సంబంధాలను బలోపేతం చేయడంలో కీలక పాత్ర పోషించింది. ఆయన విదేశాంగ మంత్రిగా ఉన్న సమయంలో, భారతదేశం అణ్వాయుధ విస్తరణ నిరోధక ఒప్పందం (NPT)పై తన స్థానాన్ని బలంగా వ్యక్తం చేసింది.

హోం మంత్రిగా, నరసింహారావు దేశ భద్రతను బలోపేతం చేయడంలో మరియు ఆంతరిక సంఘర్షణలను నిర్వహించడంలో కీలక పాత్ర పోషించారు. రక్షణ శాఖ మంత్రిగా, ఆయన భారత సైన్యం యొక్క ఆధునీకరణకు చొరవ తీసుకున్నారు మరియు దేశ రక్షణ సామర్థ్యాలను పెంచే దిశగా పనిచేశారు.

ప్రధానమంత్రిగా నరసింహారావు

1991లో రాజీవ్ గాంధీ హత్య తర్వాత, కాంగ్రెస్ పార్టీ నరసింహారావును తన నాయకుడిగా ఎన్నుకుంది. 1991 జూన్ 21న, ఆయన భారతదేశ 9వ ప్రధానమంత్రిగా పదవీ బాధ్యతలు స్వీకరించారు. ఆయన దక్షిణ భారతదేశం నుండి వచ్చిన మొదటి ప్రధానమంత్రి మరియు హిందీ రాకుండా రెండవ నాయకుడు. ఆయన ప్రధానమంత్రిగా నియమితులైనప్పుడు, భారతదేశం తీవ్రమైన ఆర్థిక సంక్షోభంలో ఉంది, మరియు రాజకీయంగా అస్థిరత కూడా ఉంది. ఈ సవాళ్లను ఎదుర్కొని, నరసింహారావు అసాధారణ నాయకత్వాన్ని ప్రదర్శించారు.

ఆర్థిక సంస్కరణలు

1991లో భారత ఆర్థిక వ్యవస్థ దివాళా అంచున ఉంది. విదేశీ మారక నిల్వలు తీవ్రంగా క్షీణించాయి, మరియు దేశం అంతర్జాతీయ రుణ సంస్థల నుండి ఆర్థిక సహాయం కోసం ఆధారపడింది. ఈ సంక్షోభ సమయంలో, నరసింహారావు ఆర్థిక మంత్రిగా మన్మోహన్ సింగ్‌ను నియమించారు. వీరిద్దరి నాయకత్వంలో, భారతదేశం స్వాతంత్ర్యం తర్వాత అత్యంత ముఖ్యమైన ఆర్థిక సంస్కరణలను అమలు చేసింది:

లైసెన్స్ రాజ్ రద్దు: పరిశ్రమలపై ఉన్న కఠిన నియంత్రణలను తొలగించి, ప్రైవేట్ రంగానికి మరింత స్వేచ్ఛను ఇచ్చారు. ఈ సంస్కరణ ద్వారా, కొత్త వ్యాపారాలు స్థాపించడం సులభమైంది, మరియు ఆర్థిక సామర్థ్యం పెరిగింది.

విదేశీ పెట్టుబడులకు తలుపులు తెరవడం: విదేశీ ప్రత్యక్ష పెట్టుబడుల (FDI)ని ప్రోత్సహించడం ద్వారా భారత ఆర్థిక వ్యవస్థను ప్రపంచ మార్కెట్‌తో అనుసంధానం చేశారు. ఈ చర్య ద్వారా, బహుళజాతి సంస్థలు భారతదేశంలో పెట్టుబడులు పెట్టడం ప్రారంభించాయి.

ప్రభుత్వ రంగ సంస్థల ప్రైవేటీకరణ: అనేక ప్రభుత్వ రంగ సంస్థలను ప్రైవేటీకరించడం ద్వారా ఆర్థిక సామర్థ్యాన్ని పెంచారు. ఈ చర్య ద్వారా, ప్రభుత్వ రంగ సంస్థలు మరింత పోటీతత్వంతో పనిచేయడం ప్రారంభించాయి.

వాణిజ్య సంస్కరణలు: దిగుమతి-ఎగుమతి నిబంధనలను సడలించి, భారత ఉత్పత్తులను ప్రపంచ మార్కెట్‌లో పోటీపడేలా చేశారు. ఈ సంస్కరణలు భారత ఎగుమతులను గణనీయంగా పెంచాయి.

రుపాయి విలువ తగ్గింపు: ఆర్థిక సంక్షోభాన్ని అధిగమించడానికి, రుపాయి విలువను తగ్గించారు, ఇది ఎగుమతులను ప్రోత్సహించడంలో సహాయపడింది.

ఈ సంస్కరణలు భారత ఆర్థిక వ్యవస్థను గ్లోబలైజేషన్ దిశగా నడిపించాయి మరియు దేశాన్ని ఆర్థిక దివాళా నుండి రక్షించాయి. ఈ సంస్కరణల కారణంగా, భారతదేశం 1990లలో గణనీయమైన ఆర్థిక వృద్ధిని సాధించింది. ఈ సంస్కరణలు భారత మధ్యతరగతి వర్గాన్ని విస్తరించడంలో మరియు దేశాన్ని ఒక ఆర్థిక శక్తిగా మార్చడంలో కీలక పాత్ర పోషించాయి.